چرا در دوره اسلامی اغلب دانشمندان کتاب های خود را به زبان عربی می نوشتند
در دوره اسلامی بیشتر نویسندگان و دانشمندان بزرگ چه عرب و چه غیر عرب کتاب های خود را به زبان عربی می نوشتند. دانشمندانی مانند ابوعلی سینا، خوارزمی و …. کتاب های خود را به زبان عربی می نوشتند. دلیل آن این بود که زبان عربی در آن دوره زبان رایج در تمامی سرزمین های اسلامی بود و اگر دانشمندی می خواست کتابش مشهور شود و تعداد بیشتری استفاده کنند باید به زبان عربی می نوشت. از طرف دیگر زبان عربی در آن دوران زبان علم بود و بیشترین آثار علمی به زبان عربی منتشر می شد.
زبان عَرَبی (به عربی: اللُّغَة العَرَبِيّة) (گوش دادن) یکی از زبان‌های سامی و یکی از شش زبان‌های رسمی سازمان ملل متحد، زبان مقدس در اسلام، زبان رسمی در جهان عرب، و زبان اقلیت در بقیه کشورهای شمال آفریقا است.[۳][۴][۵][۶] عربی زبان رسمی ۲۵ کشور و با ۴۷۰ میلیون نفر گویشور جزء پرگویش‌ترین زبان‌های جهان است.[۷] امروزه این زبان دارای۱۳ لهجه و گویش‌های گوناگون است ولی عربی نوین معیار به عنوان زبان رسمی نوشتار در همهٔ کشورهای عربی پذیرفته شده‌است.[۸][۹][۱۰] تأثیر عربی بر دیگر زبان‌های جهان مانند فارسی، پَشتو، اُردو، هندی، و زبان‌های گوناگون خانوادهٔ زبان‌های ترکی چشمگیر است.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]
زبان عربی، زبان قرآن و بسیاری از نخستین نوشتارهای مسلمانان است و نزد بسیاری از مسلمانان یک زبان مقدس محسوب می‌شود.[۱۵] در دوران طلایی اسلام، عربی به عنوان نخستین زبان جهان اسلام از اهمیت بالایی برخوردار بود و آثار علمی، ادبی و دینی فراوانی به این زبان نوشته می‌شد.
این زبان را «لغة الضاد» نیز می‌نامند، زیرا تنها زبانی است که دارای ضاد می‌باشد. ضاد حرفی‌ست که سخت‌ترین شیوهٔ کاربرد را دارد. حرف ضاد بعد از ورود زبان عربی به زبان آلبانیایی، به آن اضافه شد.
همچنین بخوانید: لیان شامپو کجاست ؟