آموزش زبان عربی به فارسی – احمد سرور – درس دهم
آموزش زبان عربی به فارسی – احمد سرور – آموزش مکالمه عربی همراه با توضیحات صرفی نحوی و ترجمه ای به زبان فارسی
مشاهده در سایت آپارات از اینجا
—
شتهٔ آکادمیک فراگیری زبان دوم زیرشاخهٔ زبان‌شناسی کاربردی است. این رشته، رشته‌ای نسبتاً جدید و وابسته به رشته‌های زیاد دیگری‌ست. علاوه بر شاخه‌های مختلف زبان‌شناسی، فراگیری زبان دوم ارتباط تنگاتنگی با علوم روان‌شناسی، روان‌شناسی شناختی و آموزش دارد. به منظور متمایز کردن رشتهٔ آکادمیک از خود فرایند یادگیری، از اصطلاحاتی نظیر پژوهش‌های فراگیری زبان دوم، مطالعات زبان دوم و مطالعات فراگیری زبان دوم نیز برای این رشته استفاده می‌شود.
پژوهش‌های فراگیری زبان دوم به عنوان حوزه‌ای میان‌رشته‌ای کار خود را آغاز کرده است و از این رو مشخص کردن تاریخ دقیقی برای آغاز آن امری دشوار است. با این حال دو مقاله به طور خاص نقش مهمی را در گسترش مطالعات مدرن فراگیری زبان دوم ایفا کرده‌اند: مقالهٔ پیت کُردر در سال ۱۹۶۷ تحت عنوان اهمیت خطاهای زبان آموز و مقالهٔ لری سلینکر در سال ۱۹۷۲ با عنوان زبان بینابینی(interlanguage). این حوزه در دهه‌های پس از انتشار این مقالات پیشرفت چشمگیری داشته است.
از دهه هشتاد میلادی به این سو، فراگیری زبان دوم از جنبه‌های مختلف نظری و رشته‌ای مورد مطالعه قرار گرفته است. مهم‌ترین رویکردهای مورد استفاده در این حوزه در حال حاضر شامل این موارد می‌شود: زبان‌شناسی کارکردگرای نظام‌مند، نظریهٔ اجتماعی‌فرهنگی، زبان‌شناسی شناختی، دستور جهانی نوام چامسکی، نظریهٔ فراگیری مهارت و پیوندگرایی.
اصطلاح فراگیری ابتدا به منظور تأکید بر طبیعت غیر آگاهانهٔ فرایند یادگیری مورد استفاده قرار گرفت، اما در سال‌های اخیر کلمات فراگیری و یادگیری به طور عمده تبدیل به کلمات مترادفی شده‌اند.
تا کنون بحث‌های زیادی بر سر چگونگی یادگیری زبان وجود داشته و بسیاری از مسائل کماکان حل نشده باقی مانده. تا کنون نظریات مختلفی برای فراگیری زبان دوم ارائه شده ولی هیچ‌کدام به صورت تمام و کمال مورد تایید تمام پژوهشگران این عرصه قرار نگرفته است. با توجه به طبیعت میان‌رشته‌ای این حوزه چنین اتفاقی در آیندهٔ نزدیک دور از انتظار است.