فوتوریسم چیست؟
futurism
اصطلاح فوتوریسم از واژه (futur) به معنای آینده گرفته شده است. این جریان ادبی و زیبائی شناختی پیش از جنگ جهانی اول از دو قطب اصلی خود یعنی ایتالیا و روسیه به سراسر اروپا گشترش یافت. بیانیه فوتوریسم در پاریس و به قلم فلیپو توماسو مارتینی به چاپ رسید.
ایدئولوژی فوتوریست ها که بعدها مارتینی آن را به سوی خدمت به فاشیسم منحرف ساخت ریشه در ناتورالیسم سمبولیسم و اونانمیسم و نیز در اندیشه های نیچه، برگشون و ژرژ سورل دارد.
فوتوریسم در آغاز علیرغم شاخه ای از سمبولیسم که مبتنی بر الهام و مکاشفه و شهود بود، هر گونه تغزل را از شعر طرد کرد و سبکی نثر مانند به وجود آورد که می خواست نشان دهنده تلاش ها و سر و صداهای زندگی صنعتی نو باشد و جز جنبش و هیجان زندگی جدید و مبارزات صنعتی و حرکت چرخ های مشاین و سیر اتومبیل و غرش هواپیما، که همه مبین دنیای آینده اند سخن نگوید.
فرهنگ اصطلاحات ادبی سیما داد
—
آینده‌گری یا فوتوریسم (به ایتالیایی: Futurismo) (به فرانسوی: Futurisme) یکی از جنبش‌های هنری اوایل قرن بیستم بود. مرکز این جنبش در ایتالیا بود و در کشورهای دیگر از جمله روسیه نیز فعالیت داشتند. فوتوریست‌ها در بسیاری از زمینه‌ها مانند ادبیات، نقاشی، عکاسی، مجسمه‌سازی، سفالگری، تئاتر، موسیقی، معماری و حتی آشپزی فعالیت داشته‌اند.
فیلیپو تومازو مارینتی با انتشار بیانیهٔ فوتوریسم در سال ۱۹۰۹ در روزنامه فیگارو فعالیت جنبش را رسماً آغاز کرد. در آن بیانیه، مارینتی نوشته بود که فوتوریست‌ها از هنر گذشته بیزارند و دغدغه‌های اصلی این جنبش، پویایی، سرعت و تکنولوژی است. برای فوتوریست‌ها ماشین، هواپیما و شهرهای صنعتی نشانه‌های بسیار مهمی بودند چراکه آن‌ها پیروزی انسان بر طبیعت را نشان می‌دادند.