تناسی تشبیه چیست

تناسی تشبیه چیست

تناسی تشبیه در بلاغت
تشبیه یکی از آرایه های مهم بلاغت است.
تناسی تشبیه زمانی گفته می شود که ادات تشبیه حذف شود

همچنین بخوانید :دال و مدلول چیست

تناسی در لغت به معنای فراموشی می باشد. چیزی که شاعر را به آن مرز فرا گستر می رساند که مشبّه و مشبّه به عین هم شوند نه مثل هم. در حقیقت این آرایه چنان صورت می پذیرد که خواننده در بادی امر به وجود آن پی نبرده باشد،بلکه با حدت و عدت وافی حضور مستتر تشبیه را درک کرده و آنگاه اجزا و روابط آن را روشن نماید. البته باید گفت که تناسی با اسناد مجازی، اسلوب معادله و حتی خود استعاره نیز گره می خورد.
تشبیه، در علم بیان مانند کردن چیزی است به چیزی دیگر. تشبیه مانندگی مبتنی بر کذب است یا با اغراق همراه است؛ یعنی باید دو چیز را که در واقع به یک‌دیگر شبیه نیستند یا لااقل شباهتی آشکارا ندارند را، به هم مانند کنیم. در تشبیه، نویسنده یا شاعر شباهتی را ادعا و برقرار یا آشکار می‌کند؛ بنابراین، تشبیه جمله‌ای است که تمام ارکان تشبیه را داشته باشد اما مبتنی بر صدق باشد- چون مخیل نیست، تشبیه نیز به حساب نمی‌آید. مثلاً در جملهٔ «سگ مانند شغال است» چون جمله مخیل نیست و در عالم واقع هم سگ و شغال از یک گونه‌اند، تشبیهی روی نداده است. اما جملهٔ تشبیهی جمله‌ای است که به ظاهر درست نمی‌نماید، و باعث اعجاب می‌شود و کسی در دید منطقی به آن باور ندارد.
ارکان تشبیه

تشبیه را به چهار رکن: مشبه، مشبه‌به، ادات تشبیه و وجه شبه تقسیم کرده‌اند که مشبه و مشبه‌به را که در اصطلاح طرفین تشبیه می‌نامند، دو رکن اصلی تشبیه به شمار می‌آیند.

۱-مشبّه: کلمه‌ای است که آن را به چیز دیگر مانند کرده‌اند.یا کلمه ای است که چیزی به آن مانند شده‌است

۲-مشبه به: چیزی که مشبّه ، به آن مانندشده را مشبّه‌به می‌گویند.

۳-ادات تشبیه: به اداتی که نشانگر تشبیه هستند، ادات تشبیه گفته می‌شود. پرکاربردترین این ادات عبارت‌اند از: «مانند، مثل، همانند، به‌سان، چون، چو، به کردار، پنداری، گویی، به رنگ، به شکل، به اسلوب و…».

۴-وجه شبه: به امر ادعایی که ارتباط مشبّه و مشبّه‌به را نشان می‌دهد و نحوهٔ مانندگی آن‌ها را نشان می‌دهد، وجه شبه می‌گویند.

تناسی تشبیه چیست