ارتباط بین وزن پایین و ابتلا به آلزایمر

ارتباط بین وزن پایین و ابتلا به آلزایمر

یافته های مطالعاتی اخیر محققان نشان می دهد بین وزن پایین و احتمال ابتلا به آلزایمر ارتباط وجود دارد.

به گزارش خبرنگار مهر، محققان بیمارستان عمومی ماساچوست و بیمارستان زنان و بریگام بوستون دریافتند بین وزن پایین تر و رسوبات بیشتر پروتیئن مرتبط با آلزایمر موسوم به بتاآمیلوئید در مغز افراد مسن ارتباط وجود دارد.

این ارتباط بخصوص در بین افراد حامل ژن APOE۴ که موجب افزایش ریسک آلزایمر می شود، مشاهده شده است.

گاد مارشال، محقق ارشد این تیم مطالعاتی، در این باره می گوید: «افزایش آمیلوئید غشایی اولین مرحله شکل گیری پیش بالینی بیماری آلزایمر است، از اینرو یافته های ما نشان می دهد افرادی که در سنین بالا لاغرتر هستند بیشتر در معرض ریسک این بیماری قرار دارند.»

در این تحقیق، پژوهشگران رابطه بین شاخص توده بدنی و سطح بتاآمیلوئید مغز ۲۸۰ شرکت کننده بین رده سنی ۶۲ تا ۹۰ سال که به لحاظ سلامت شناختی در وضعیت خوبی قرار داشتند بررسی کردند.

محققان امیداورند مطالعات بعدی نحوه مکانیسم پشت ارتباط بین BMI پایین و افزایش سطح آمیلوئید را توضیح دهد.

بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر (به انگلیسی: Alzheimer’s disease) که به اختصار آلزایمر خوانده می‌شود، یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که بتدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. بارزترین تظاهر زوال عقل اختلال حافظه‌است. اختلال حافظه معمولاً بتدریج ایجاد شده و پیشرفت می‌کند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته‌های اخیر محدود می‌شود ولی بتدریج خاطرات قدیمی هم آسیب می‌بینند. بیمار پاسخ سئوالی را که چند لحظه قبل پرسیده‌است فراموش می‌کند و مجدداً همان سؤال را می‌پرسد. بیمار وسایلش را گم می‌کند و نمی‌داند کجا گذاشته‌است. در خرید و پرداخت پول دچار مشکل می‌شود و نمی‌تواند حساب دارائیش را نگه دارد. بتدریج در شناخت دوستان و آشنایان و نام بردن اسامی آنها نیز مشکل ایجاد می‌شود. کم‌کم مشکل مسیر یابی پیدا شده و اگر تنها از منزل بیرون برود ممکن است گم شود. در موارد شدیدتر حتی در تشخیص اتاق خواب، آشپزخانه، دستشویی و حمام در منزل خودش هم مشکل پیدا می‌کند. بروز اختلال در حافظه و روند تفکر سبب آسیب عملکردهای اجتماعی و شخصی بیمار شده و در نتیجه ممکن است سبب افسردگی، عصبانیت و پرخاشگری بیمار شود.

یکی از مشکلات زوال عقل بروز توهم و هذیان است. مثلاً بیمار فکر کند همسرش به وی خیانت کرده‌است و یا همسایگان و پرستارش قصد آسیب رساندن و توطئه علیه وی را دارند. بیمار ممکن است به فرزندانش بدبین شود. گاهی اوقات بیمار افرادی را مثلاً والدین فوت شده یا اقوام را که نیستند و حضور ندارند می‌بینند.