کارکرد ترجمه در ایجاد تعامل بین ایران و کشورهای عربی با توجه به تجربه تاریخی آن
نویسنده: فرهاد رجبی
برای دانلود فایل کامل مقاله اینجا کلیک کنید
نقش ایرانیان در توسعه تجارت امارات متحده عربی
چکیده : ترجمه، به عنوان پلی ارتباطی بین ملت‌ها، همواره زمینه‌ساز انتقال تجربه‌هاست. این انتقال در صورت تداوم، می‌تواند از صرف نقل یک متن، به بستری مناسب برای ایجاد تعامل تبدیل شود.
تجربه تاریخی، در اثر نهضت ترجمه، به‌ویژه در دوره عباسی که مصادف است با شکل‌گیری دوره طلایی تمدن اسلامی، نشان می‌دهد استفاده از دستاوردها و ظرفیت‌های دیگر ملت‌ها می‌تواند به توسعه و شکوفایی در سطوح مختلف بینجامد؛ بنابراین به نظر می‌رسد امروز نیز ترجمه بتواند با به‌کارگیری شیوه‌های نوین و توانمندی‌های موجود در متون ادبی، در سطح روابط فرهنگی بین ایران و کشورهای عربی دری جدید ایجاد کند. البته در این مسیر موانع و چالش‌ها را نیز نباید از نظر دور داشت؛ چنان‌که مثلاً نبودِ تولیدات فرهنگی مناسب، وجود تعارضات متعدد انگیزشی و دیگر مؤلفه‌ها از عواملی است که نقش ترجمه را در تحقق اهدافش تحت تأثیر قرار می‌دهد. نوشته حاضر می‌کوشد با بررسی کارکرد تاریخی ترجمه متون، از فارسی به عربی و نقش‌آفرینی مترجمان برجسته، جایگاه ترجمه را در ایجاد تعامل بین ایران و کشورهای عربی بررسی کند، پیامدهای مثبت و چالش‌های فرارو را مطالعه نماید و با ارائه راهکارهایی به کارکرد ترجمه در تحقق این هدف بپردازد. نتایج نشان می‌دهد تلاش‌های انجام‌شده در این حوزه تاکنون نتوانسته به نتایج مطلوب ختم شود و تحقق این هدف، نیازمند بازنگری و تلاشی مضاعف در امر تأثیرگذاری ترجمه با توجه به تجربه تاریخی و منابع موجود گذشته است.
ترجمه؛ کشورهای عربی؛ زبان فارسی؛ گفت‌وگو؛ فرهنگ
الموضوعات الرئیسیه
ادبی
المراجع
کتابنامه
عربی
الدعدی، مقبل بین علی (۲۰۱۶)، أثر السیاسه فی اللغه، ط۱، بیروت: مرکز نماء للبحوث و الدراسات
الدوری، عبدالعزیز (۲۰۰۹)، أوراق فی التأریخ و الحضاره، ط۲، بیروت: مرکز دراسات الوحده العربیه.
ضیف، شوقی(لا تا) تاریخ الأدب العربی، العصر العباسی الأول، قاهره: دارالمعارف.
الفاخوری، حنا (لاتا) الجامع فی تاریخ الأدب العربی، الجزء الاول، بیروت: دارالجیل.
فروخ، عمر (۱۳۶۸)، تاریخ الأدب العربی، الجزء الثانی، ط۱، بروت: دارالعلم للملابین
ناصف، مصطفی (۱۹۸۱) نظریه المعنی فی النقد العربی، ط۲، بیروت: دارالاندلس.
نجم، زین العابدین شمس الدین، (۲۰۱۵) تاریخ الأدب الحدیث و المعاصر، ط۲، عمان: دارالمسیرۀ
فارسی
آذرنوش، آذرتاش(۱۳۷۵)، تاریخ ترجمه از عربی به فارسی (از آغاز تا عصر صفوی) ج۱٫ تهران: سروش.
ــــــــــــ (۱۳۸۵)، چالش میان فارسی و عربی سده‌های نخست، تهران: نشر نی.
رایس، کاترینا و دیگران (۱۳۹۲)، نقد ترجمه در پرتو رویکرد زبان‌شناسی نقشگرا، مترجم: گلرخ سعیدنیا، تهران: قطره
زیما، پی. وی (۱۳۹۴)، فلسفه نظریه ادبی مدرن، مترجم: رحمان ویسی حصار و عبدالله امینی، چ۱، تهران: رخ‌داد نو.
صفوی، کوروش (۱۳۹۰)، هفت گفتار درباره ترجمه، ج۱۰، تهران: مرکز، ماد.
صلح‌جو، علی (۱۳۶۵) بحثی در مبانی ترجمه، برگزیده مقاله‌های نشر دانش درباره ترجمه، تهران: نشر دانشگاهی، صص: ۳۷-۵۳٫
قادری، بهزاد (۱۳۸۲) شش گفتار پیرامون ترجمه متون ادبی، ج۱، کرمان: دانشگاه شهید باهنر کرمان.
کاغذچی، الهام (۱۳۹۲) نوزده (مجموعه نقد و گفت‌وگو)، چ۱، تهران: نشر آموت.
کنترلگر، ادوین (۱۳۹۳) نظریه‌های ترجمه در عصر حاضر، مترجم: علی صلح‌جو، ج۲ تهران: هرمس.
کنترلگر، ادوین و ماریا تیموکزکو (۱۳۹۳) ترجمه و قدرت، مترجم: سید محمد کریمی بهبهانی، چ۱، تهران: قطره.
مکاریک، ایرنا ریما (۱۳۹۰) دانش‌نامه نظریه‌های ادبی معاصر، مترجم: مهران مهاجر و محمد نبوی، چ۴، تهران: آگه.
موندی، جرمی (۱۳۸۹) درآمدی بر مطالعات ترجمه، مترجم: الهه ستوده‌نیا و فریده حق‌بین، چ۱، تهران: نشر علم.
میمندی نژاد، محمد جواد(۱۳۸۵) اصول ترجمه، تهران: دانشگاه تهران.
هوانسیان، ریچارد جی و جورج صباغ (۱۳۹۰) هزار و یک شب در ادبیات جامعه اسلامی، ترجمه: فریدون بدره‌ای، ج ۱، تهران: هرمس.
کارکرد ترجمه در ایجاد تعامل بین ایران و کشورهای عربی