تداخل زبانی و ترجمه : تداخل زبانی و دگرگونی معنایی وام واژه های عربی و جنبه های تاثیر آن بر ترجمه از عربی
عنوان نشریه: پژوهش های ترجمه در زبان و ادبیات عربی : پاییز و زمستان ۱۳۹۴ , دوره ۵ , شماره ۱۳ ; از صفحه ۹۷ تا صفحه ۱۱۹ .
تداخل زبانی یا به عبارتی، آمیختگی دو زبان از ویژگی های متمایز ارتباط زبان فارسی با زبان عربی است. ورود اسلام به ایران، نوع عمیقی از ارتباط بین دو زبان فارسی و عربی را ایجاد نمود؛ ارتباطی که منجر به تاثیرگذاری بین آن دو، به ویژه از جنبه واژگانی گردید؛ بدین معنا که واژگان دخیل یا وام واژه های بسیاری بین دو زبان مبادله شد که سهم وام واژه های عربی در فارسی به مراتب بیشتر و قابل توجه است. واژگان متعددی که علی رغم حفظ فرم واجی و نوشتاری، تعداد فراوانی از آنها در طول قرن ها دچار تحول معنایی و کاربردی شده اند، به طوری که در برخی مواقع، فقط صورت نوشتاری یکسانی دارند و دو نشانه زبانی کاملا متفاوت محسوب می گردند. این مساله در ترجمه بین دو زبان مشکلاتی را برای مترجمان به وجود می آورد. در این جستار، با روش تحلیلی و آزمایش میدانی موضوع، تلاش می شود با ارائه دسته بندی جدید و کلی واژگان دخیل عربی، جنبه های اثرگذار هر دسته، در ترجمه مشخص گردد و نشان داده شود که ترجمه از عربی با وجود واژگان دخیل فراوان، گرچه از سویی ممکن است یاریگر باشد، اما با توجه به تحولات معنایی بسیاری از این واژگان و تفاوت کاربردی و یا تفاوت ابعاد نشانداری دسته دیگر، می تواند باعث کج روی در معادل یابی شود.
برای دانلود فایل کامل مقاله اینجا کلیک کنید
گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
تداخل زبانی و ترجمه
دانلود فایل کامل مقاله از اینجا