اسم اشاره با مثال
اسم اشاره نزدیک با مثال
اسم اشاره دور با مثال
اسم اشاره در زبان عربی به دو نوع دور و نزدیک تقسیم می شود
اسم اشاره نزدیک : هذا – هذه – هاتان
مثال: هذا کتاب : این یک کتاب است
اسم اشاره دور:
ذلک تلک اولئک
مثال: ذلک کتاب : آن یک کتاب است
—
اما در زبان عربی برای اسم مذکر از اسم اشاره مذکر و برای مؤنث از اسم اشاره مؤنث استفاده می شود.
– اسم اشاره در زبان عربی:
۱)اسم اشاره به نزدیک:
مفرد مذکر:هذا مفرد مؤنث: « هذهِ»
مثنی مذکر: هذانِ ، هَذَینِ مثنی مؤنث: «هاتانِ ، هاتِینِ »
جمع:«مذکر و مؤنث» هؤلاء
۲)اسم اشاره به دور
مفرد مذکر: ذلِکَ مفرد مؤنث: تلکَ
مثنی مذکر: ذانِکَ ،ذَینِکَ مثنی مؤنث: تَانِکَ ، تَینِکَ
جمع: «مذکر و مؤنث» اولئکَ
چند لفظ از اسماء اشاره به مکان اختصاص دارد:
هُنا: برای اشاره به نزدیک« اینجا»
هُناکَ : برای اشاره به مکان متوسط.
هُنالِکَ و ثَمَّ: برای اشاره به مکان دور
ترجمه اسم اشاره:
اگر بعد از اسم اشاره اسم دارای(ال)بیاید باید لازم است که اسم اشاره به صورت مفرد (این) و (آن) ترجمه کرد. و برعکس اگراسم بعد از آنها (مشارٌالیه) نکره باشد اسم اشاره طبق صیغه ی خود ومشارٌالیه به صورت مفرد ترجمه میشود.
به ترجمه ی عبارات زیر توجه کنید:
هذهِ الشَّجرهُ باسِقَهٌ:
این درخت ، بلند است.
هؤلاءِ الطالباتُ مُجتَهِداتٌ:
این دانش آموزان ، کوشاهستند.
هؤلاءِ طلابٌ: اینها ، دانش آموز هستند.
هؤلاءِ النّاسُ یُکْرِمُونَنِی:
این مردم مرا گرامی می دارند.
هذا المُعَلِّمُ حاذِقٌ:
این معلّم ، ماهر است.
هذانِ المُعَلِّمانِ حاذِقانِ :
این معلّمان ماهر هستند.
هذانِ معلِّمانِ:
اینها ، معلّم هستند.
هؤلاءِ الْمُعَلِّمُونَ حَاذقُونَ:
این معلّمان ماهر هستند.
هؤُلاءِ مُعَلِّمُونَ:
اینها معلّم هستند.