چهل گیاه چیست ؟
چهل گیاه یک ماده دارویی است که از ترکیب چندین گیاه دارویی ساخته می شود
برخی از گیاهان دارویی موجود در چهل گیاه عبارتند از :
آویشن: (طبیعت گرم و خشک) تقویت بدن و معده، ضد نفخ، ضد صرع، دم کرده آن برای درمان‌سرفه، تنگی نفس، ذات الریه، سیاه سرفه و بیماریهای کلیه و مثانه، معالجه درد مفاصل، نقرس، سیاتیک، خونریزی مفید است. مصرف بی رویه آن باعث تضعیف عضله قلب و ایجاد سرگیجه‌می‌شود.
اسطوخودوس: (طبیعت گرم) ۶ تا ۱۵ گرم آن در آب جوشانده برای معالجه امراض عصبی، سردرد، ضربه مغزی، رعشه، فلج، غش، امراض طحال، درد مفاصل، نقرس، بیماریهای کلیه، کبد، معقد، نفخ روده و اعصاب و عضلات و سرفه و آسم مفید است.
اسفرزه: (طبیعت سرد وتر) درمان بیماریهای کلیه، مثانه رفع یبوست، رفع خشونت سینه و حلق، درمان نارسائی کبد، درمان زخم معده مفید است.
افسنتین: (طبیعت گرم و خشک) تقویت دستگاه گوارش، تقویت قلب، رفع یبوست، تب بر، زیاد‌کردن شیر و ادرار، تحریک اشتها مفید است. کسانی که بیماری بواسیر، معده، خونریزی بینی‌دارند و زنان باردار از مصرف افسنتین خودداری نمایند.
ریشه بابا آدم: (طبیعت گرم وتر) جوشانده آن در درمان ادرار، سنگ کلیه، سرخک، مخملک، نقرس، رماتیسم، اگزما، رفع جوشهای صورت، قند خون مفید است.
بادرنجبویه: (طبیعت گرم) مقوی مغز، قلب، معده، جگر و حواس پنجگانه است. برای درمان‌هیستری، طپش قلب و درد دندان، قولنج و تنگی نفس مفید است و حافظه را زیاد می‌کند.
بارهنگ: (طبیعت سرد وتر) در معالجه آسم، خونریزی ریه، ورم مخاط دهان، درد دندان، امراض‌پوستی، تسکین سوختگی‌ها مفید است.
گل بنفشه: (طبیعت سرد) معالجه گلو درد، تنگی نفس، برنشیت، سیاه سرفه، ذات الریه، سرخک، مخملک، برفک، رفع عطش، یبوست و بی خوابی مفید است.
بومادران: (طبیعت گرم و خشک) درمان ضعف قلب و ورم عضله قلب، سکته قلبی، اختلالات قاعدگی، وجود خون در ادرار، ورم معده، سوء هاضمه، بواسیر، صرع، رماتیسم مفید است.
به لیمو: (طبیعت گرم و معتدل) تقویت معده، درمان سوء هاضمه، عصبانیت، دلهره، طپش قلب، سردرد، تقویت حافظه، درمان آسم و بیماریهای دهان و لثه مفید است.
پر سیاوشان: (طبیعت گرم و معتدل) در معالجه بیماریهای ریه، تنگی نفس، درد طحال، درمان‌شوره سر، محکم کردن ریشه مو مفید است.
حنا: تقویت موی سر، رفع سوختگی، رویاندن موی سر، رفع اگزما و خارش پوست، ضد تعریق‌کف دست و پا، رفع جوشهای دهان و ناخن مفید است.
ختمی: (طبیعت سرد وتر) درمان سرفه، درد گلو، زخمهای دهان، بیمارهای دستگاه تنفسی، ناراحتی‌های دستگاه گوارش، دستگاه ادراری مفید است.
دارچین: (طبیعت گرم) درمان سوزش ادرار، بادشکن، فرح بخش، وسواس و جنون، سرمه آن‌باعث تقویت چشم می‌شود، درد دندان، رعشه و فلج مفید است. مصرف زیاد آن جریان خون و‌قلب را افزایش، تنفس را تشدید و درجه حرارت بدن را بالا می‌برد.
رازیانه: مدر و قوی، دفع سنگ کلیه، بادشکن، اشتها آور، مقوی معده، آرام بخش، ازدیاد ادرار، رفع سرفه، آسم، درد پهلو و قولنج مفید است.
زردچوبه: (طبیعت گرم) بادشکن، مقوی روده، محرک هاضمه، درمان یرقان، بیماریهای پوستی، ورم، درد دندان، بند آوردن خونریزی و نیز آب آوردن شکم مفید است.
زوفا: (طبیعت گرم) نیرودهنده و مقوی معده و ضد کرم، ضد نفخ، ضد عفونی کننده، خلط آور و‌برای آسم مفید است.
زنجبیل: (طبیعت گرم و خشک) نیرو دهنده، مقوی و مدر، هضم کننده غذا، ملین، محرک جنسی، تقویت اعصاب، رفع فلج، درد بواسیر و دررفتگی‌ها
زینان: (طبیعت گرم) بادشکن، ضد تهوع، ضد سکسکه، مدر، قاعده آور، تب بر، محرک میل‌جنسی، ضد سم، ضد پیسی، تورم و التهاب اعضاء مفید است. مصرف زیاد آن خاصیت سمی‌ایجاد می‌کند و باعث اسهال و استفراغ، سرگیجه و ایجاد وزوز گوش و تضعیف شدید عضله قلب‌می‌شود.
زیره سبز: (طبیعت گرم و خشک) زیاد کردن شیر و ادرار و عرق، مقوی معده و عمل هضم غذا، رفع خون ریزی‌های تازه و مصرف زیاد آن رنگ رخسار را زرد می‌کند و اثر آن از زیره سیاه‌کمتر است.
زیره سیاه: (طبیعت گرم و خشک) ضد نفخ، تقویت عمومی بدن، ضد تشنج، درمان ضعف اعصاب، قاعدگی، درد و سنگ مثانه، تنگی نفس و آسم، سوزش ادرار مفید است.
سداب: (طبیعت گرم) اشتها آور، مقوی معده، درمان کننده قولنج روده، انسداد کبد و طحال و‌امراض معقد (بواسیر) ضد خونریزی، ضد تشنج، آرام بخش، مقوی بینایی است و مداومت در آن باعث ضعف بینایی می‌شود.
سنا: (طبیعت گرم و خشک) ملین و مسهل، درمان صرع، امراض سودائی و بلغمی، درد نیمه سر، درد پهلو، بواسیر، رفع لکه‌های سفید و سیاه پوستی، بهبودی زخمهای کهنه و رفع ریزش مو مفید است.
سنبل الطیب: (طبیعت گرم و خشک) رفع تشنج، صرع، مالیخولیا، نگرانی و دلهره، هیستری، ضعف اعصاب، سکسکه، درد معده، سیاتیک، سرگیجه، درد نیمه سر، یرقان، بواسیر، آب آوردن شکم و ورم طحال مفید است.
سیاه دانه: (طبیعت معتدل) زیاد کننده شیر، مدر، سقط کننده جنین، ضد سموم، ملین، درمان استفراغ خونی، یرقان، ورم طحال، تسکین سرفه و در سینه.
شقایق: در مداوای برنشیت، دستگاه تنفسی، آسم، سیاه سرفه و اثر خلط آور، معرق، نرم کننده و آرام بخش نیز دارد و برای درمان بی خوابی نیز به کار می‌رود.
صمغ: رفع تورم، پرخونی گلو و دستگاه هاضمه مفید است.
شیرین بیان: (طبیعت گرم) درمان التهاب و زخم معده و اثنی عشر، مقوی معده، خلط آور و ملین‌خفیف و رفع التهاب مفید است.
عناب: طبیعت معتدل، اثر ملین، برای درمان تنگی نفس، خشونت سینه و امراض معقد، درد کلیه و‌شانه، تصفیه خون و بهبود کار کبد، کهیر و خارشهای پوستی مفید است.
کاسنی: پیامبر فرمودند: برگی از کاسنی نیست مگر آنکه قطره‌ای از آب بهشت بر آن است.(طبیعت سرد وتر) رفع تب‌ها، درد چشم، بیماریهای کبدی، بیماریهای کلیه (خون در ادرار، کمی‌دفع ادرار و غیره) بیمارهای اعصاب، بیماریهای پوست، رفع تورم چشم، ورم مفاصل و ورم‌طحال، اخلاط خونی و درمان مسمومیت‌ها مفید است.
کتان: (طبیعت گرم) برای ازدیاد عرق، خون قاعدگی، رفع یبوست، ادرار امعاء (ورم روده، ورم‌معده) خارشهای پوستی، اگزما و درد طحال مفید است.
گل سرخ: رفع اسهال‌های مزمن، اخلاط خونی، معالجه مسلولین، ترشحات زنانگی، درد گلو، شستشوی زخم‌ها، درمان ورم معده مفید است.
صفحه اصلی
مطالب
لینک های مفید
تماس با ما
۱۳۹۵/۱۲/۱۸ ۱۵۲۴۸
در مورد چهل گیاه بیشتر بدانید…
چهل گیاه شامل چه گیاهان دارویی است؟
می خواهیم درباره چهل گیاه صحبت کنیم. می خواهیم بدانیم شامل چه گیاهان دارویی می شوند و هر گیاه، چه طبعی دارد و در نهایت خواص هر یک را مورد بررسی قرار می دهیم.
آویشن: (طبیعت گرم و خشک) تقویت بدن و معده، ضد نفخ، ضد صرع، دم کرده آن برای درمان‌سرفه، تنگی نفس، ذات الریه، سیاه سرفه و بیماریهای کلیه و مثانه، معالجه درد مفاصل، نقرس، سیاتیک، خونریزی مفید است. مصرف بی رویه آن باعث تضعیف عضله قلب و ایجاد سرگیجه‌می‌شود.
اسطوخودوس: (طبیعت گرم) ۶ تا ۱۵ گرم آن در آب جوشانده برای معالجه امراض عصبی، سردرد، ضربه مغزی، رعشه، فلج، غش، امراض طحال، درد مفاصل، نقرس، بیماریهای کلیه، کبد، معقد، نفخ روده و اعصاب و عضلات و سرفه و آسم مفید است.
اسفرزه: (طبیعت سرد وتر) درمان بیماریهای کلیه، مثانه رفع یبوست، رفع خشونت سینه و حلق، درمان نارسائی کبد، درمان زخم معده مفید است.
افسنتین: (طبیعت گرم و خشک) تقویت دستگاه گوارش، تقویت قلب، رفع یبوست، تب بر، زیاد‌کردن شیر و ادرار، تحریک اشتها مفید است. کسانی که بیماری بواسیر، معده، خونریزی بینی‌دارند و زنان باردار از مصرف افسنتین خودداری نمایند.
ریشه بابا آدم: (طبیعت گرم وتر) جوشانده آن در درمان ادرار، سنگ کلیه، سرخک، مخملک، نقرس، رماتیسم، اگزما، رفع جوشهای صورت، قند خون مفید است.
بادرنجبویه: (طبیعت گرم) مقوی مغز، قلب، معده، جگر و حواس پنجگانه است. برای درمان‌هیستری، طپش قلب و درد دندان، قولنج و تنگی نفس مفید است و حافظه را زیاد می‌کند.
بارهنگ: (طبیعت سرد وتر) در معالجه آسم، خونریزی ریه، ورم مخاط دهان، درد دندان، امراض‌پوستی، تسکین سوختگی‌ها مفید است.
گل بنفشه: (طبیعت سرد) معالجه گلو درد، تنگی نفس، برنشیت، سیاه سرفه، ذات الریه، سرخک، مخملک، برفک، رفع عطش، یبوست و بی خوابی مفید است.
بومادران: (طبیعت گرم و خشک) درمان ضعف قلب و ورم عضله قلب، سکته قلبی، اختلالات قاعدگی، وجود خون در ادرار، ورم معده، سوء هاضمه، بواسیر، صرع، رماتیسم مفید است.
به لیمو: (طبیعت گرم و معتدل) تقویت معده، درمان سوء هاضمه، عصبانیت، دلهره، طپش قلب، سردرد، تقویت حافظه، درمان آسم و بیماریهای دهان و لثه مفید است.
پر سیاوشان: (طبیعت گرم و معتدل) در معالجه بیماریهای ریه، تنگی نفس، درد طحال، درمان‌شوره سر، محکم کردن ریشه مو مفید است.
حنا: تقویت موی سر، رفع سوختگی، رویاندن موی سر، رفع اگزما و خارش پوست، ضد تعریق‌کف دست و پا، رفع جوشهای دهان و ناخن مفید است.
ختمی: (طبیعت سرد وتر) درمان سرفه، درد گلو، زخمهای دهان، بیمارهای دستگاه تنفسی، ناراحتی‌های دستگاه گوارش، دستگاه ادراری مفید است.
دارچین: (طبیعت گرم) درمان سوزش ادرار، بادشکن، فرح بخش، وسواس و جنون، سرمه آن‌باعث تقویت چشم می‌شود، درد دندان، رعشه و فلج مفید است. مصرف زیاد آن جریان خون و‌قلب را افزایش، تنفس را تشدید و درجه حرارت بدن را بالا می‌برد.
رازیانه: مدر و قوی، دفع سنگ کلیه، بادشکن، اشتها آور، مقوی معده، آرام بخش، ازدیاد ادرار، رفع سرفه، آسم، درد پهلو و قولنج مفید است.
زردچوبه: (طبیعت گرم) بادشکن، مقوی روده، محرک هاضمه، درمان یرقان، بیماریهای پوستی، ورم، درد دندان، بند آوردن خونریزی و نیز آب آوردن شکم مفید است.
زوفا: (طبیعت گرم) نیرودهنده و مقوی معده و ضد کرم، ضد نفخ، ضد عفونی کننده، خلط آور و‌برای آسم مفید است.
زنجبیل: (طبیعت گرم و خشک) نیرو دهنده، مقوی و مدر، هضم کننده غذا، ملین، محرک جنسی، تقویت اعصاب، رفع فلج، درد بواسیر و دررفتگی‌ها
زینان: (طبیعت گرم) بادشکن، ضد تهوع، ضد سکسکه، مدر، قاعده آور، تب بر، محرک میل‌جنسی، ضد سم، ضد پیسی، تورم و التهاب اعضاء مفید است. مصرف زیاد آن خاصیت سمی‌ایجاد می‌کند و باعث اسهال و استفراغ، سرگیجه و ایجاد وزوز گوش و تضعیف شدید عضله قلب‌می‌شود.
زیره سبز: (طبیعت گرم و خشک) زیاد کردن شیر و ادرار و عرق، مقوی معده و عمل هضم غذا، رفع خون ریزی‌های تازه و مصرف زیاد آن رنگ رخسار را زرد می‌کند و اثر آن از زیره سیاه‌کمتر است.
زیره سیاه: (طبیعت گرم و خشک) ضد نفخ، تقویت عمومی بدن، ضد تشنج، درمان ضعف اعصاب، قاعدگی، درد و سنگ مثانه، تنگی نفس و آسم، سوزش ادرار مفید است.
سداب: (طبیعت گرم) اشتها آور، مقوی معده، درمان کننده قولنج روده، انسداد کبد و طحال و‌امراض معقد (بواسیر) ضد خونریزی، ضد تشنج، آرام بخش، مقوی بینایی است و مداومت در آن باعث ضعف بینایی می‌شود.
سنا: (طبیعت گرم و خشک) ملین و مسهل، درمان صرع، امراض سودائی و بلغمی، درد نیمه سر، درد پهلو، بواسیر، رفع لکه‌های سفید و سیاه پوستی، بهبودی زخمهای کهنه و رفع ریزش مو مفید است.
سنبل الطیب: (طبیعت گرم و خشک) رفع تشنج، صرع، مالیخولیا، نگرانی و دلهره، هیستری، ضعف اعصاب، سکسکه، درد معده، سیاتیک، سرگیجه، درد نیمه سر، یرقان، بواسیر، آب آوردن شکم و ورم طحال مفید است.
سیاه دانه: (طبیعت معتدل) زیاد کننده شیر، مدر، سقط کننده جنین، ضد سموم، ملین، درمان استفراغ خونی، یرقان، ورم طحال، تسکین سرفه و در سینه.
شقایق: در مداوای برنشیت، دستگاه تنفسی، آسم، سیاه سرفه و اثر خلط آور، معرق، نرم کننده و آرام بخش نیز دارد و برای درمان بی خوابی نیز به کار می‌رود.
صمغ: رفع تورم، پرخونی گلو و دستگاه هاضمه مفید است.
شیرین بیان: (طبیعت گرم) درمان التهاب و زخم معده و اثنی عشر، مقوی معده، خلط آور و ملین‌خفیف و رفع التهاب مفید است.
عناب: طبیعت معتدل، اثر ملین، برای درمان تنگی نفس، خشونت سینه و امراض معقد، درد کلیه و‌شانه، تصفیه خون و بهبود کار کبد، کهیر و خارشهای پوستی مفید است.
کاسنی: پیامبر فرمودند: برگی از کاسنی نیست مگر آنکه قطره‌ای از آب بهشت بر آن است.(طبیعت سرد وتر) رفع تب‌ها، درد چشم، بیماریهای کبدی، بیماریهای کلیه (خون در ادرار، کمی‌دفع ادرار و غیره) بیمارهای اعصاب، بیماریهای پوست، رفع تورم چشم، ورم مفاصل و ورم‌طحال، اخلاط خونی و درمان مسمومیت‌ها مفید است.
کتان: (طبیعت گرم) برای ازدیاد عرق، خون قاعدگی، رفع یبوست، ادرار امعاء (ورم روده، ورم‌معده) خارشهای پوستی، اگزما و درد طحال مفید است.
گل سرخ: رفع اسهال‌های مزمن، اخلاط خونی، معالجه مسلولین، ترشحات زنانگی، درد گلو، شستشوی زخم‌ها، درمان ورم معده مفید است.
گل گاو زبان: (طبیعت گرم وتر) نشاط آور، مقوی عمومی، درمان خفقان و تنگی نفس، سرفه، خشونت سینه، آرام بخش، درمان تب‌های دانه‌ای، بیماریهای گلیه و دفع سنگ مثانه، یرقان، مننژیت، جنون، مالیخولیا مفید است.
گل گندم: برای قطع تب، زردی، یبوست، بیماریهای کبدی و پوستی، استسقاء، سوء‌هاضمه، درمان ناراحتی‌های چشم، معالجه زخمهای دهان و لثه مفید است.
مصطکی: (طبیعت گرم و خشک) تقویت دهان و دندان، تقویت معده و جگر، معالجه نفخ، خوردن‌آن با کندر باعث تقویت حافظه می‌شود. درمان ورم چشم، سنگینی گوش، رعشه، پرش اعضاء سنگینی دست و پا، شکستگی و کوفتگی، جلای پوست، زخم معده و رویه مفید است.
مرزنگوش: تقویت معده، تقویت عمومی بدن، آرام بخش، زیاد کردن ادرار و عرق و التیام زخم‌ها مفید است.
مریم گلی: (طبیعت گرم و خشک) برای معالجه ضعف معده، تشنج، تب نقرس، رماتیسم، سرگیجه، میگرن، کاهش قند خون، دردهای زنانه، اثر ضد عفونی کننده درمان لرزش اندام‌ها مفید است.
مورد: (طبیعت سرد و خشک) برای تقویت معده و رفع ورم روده، اسهال، بواسیر، بیماری های دستگاه تنفسی، سرفه، آسم، اثر ضدعفونی، ضد انگل، قطع کننده خونریزی، درمان بیماری های پوستی، ورم بیضه، شقاق، سوختگی آتش، التیام زخم‌ها مفید است.
هل: تقویت معده، درمان استفراغ، نفخ شکم، انسداد کبد، سنگ کیسه صفراء، صرع و اغماء مفید است. مصرف هل برای بیماران ریوی مضر است.
هنداونه ابوجهل (حنظل): (طبیعت گرم و خشک) مسهل قوی، درمان ضعف روده، قاعده آور و برای کاهش قند خون مفید است.
چهل گیاه چیست ؟ چهل گیاه را از چه موادی می سازند خواص چهل گیاه چیست
چهل گیاه چیست ؟ چهل گیاه را از چه موادی می سازند خواص چهل گیاه چیست چل گیاه