من بیانیه چیست ؟ ترجمه من بیانیه
من بیانیه معمولا بعد از (ما) و (مهما) می آید و این به دلیل ابهام زیاد در این دو است. مانند این آیه: (( ما یفتح الله للناس من رحمه فلا ممسک لها ))
ممکن است من بیانیه در موارد دیگر نیز به کار رود مانند این آیه: (( فاجتنبوا الرجس من الأوثـان ))
علامت من بیانیه این است که بتوان به جای آن موصول قرار داد
در ترجمه (از عربی به فارسی) من بیانیه که بعد از “ما” می آید بهتر است (من) ترجمه نشود و نیاز به جا به جایی عناصر جمله داریم.
مانند: “قرأتُ ما فی المکتبه من الکتب” به جای این که بگوییم خواندم آنچه در کتابخانه بود از کتاب می گوییم: کتاب های کتابخانه را خواندم
مثال دیگر: وفی کل ما رأینا من نماذج فکریه غربیه : در تمام نمونه های فکری غربی که دیدیم
من البیانیه : یکثر وقوعها بعد (ما) و (مهما) لإفراط إبهامهما ، کقوله تعالى (( ما یفتح الله للناس من رحمه فلا ممسک لها )) قد تقع بعد غیرهما کقوله تعالى (( فاجتنبوا الرجس من الأوثـن )) . وعلامتها : صحه وقوع الموصول موقعها مع ضمیر یعود على ما قبلها إن بینت معرفه ، کقوله تعالى (( فاجتنبوا الرجس من الأوثـن ))
حروف الجر فی اللغه العربیه
حروف الجر فی اللغه العربیه هی أحد أنواع حروف المعانی العامله (أی أنها تغیر من إعراب الجمله عند دخولها علیها) المختصه بالأسماء، کبقیه حروف العربیه، حروف الجر مبنیه دائما أی أن لها حرکه واحده لا تتغیر بتغیر موقعها من الجمله. حروف الجر حسب ما ذکر ابن مالک فی ألفیته واحد وعشرون حرفا مجموعه فی البیتین التالیین (ما عدا حرف لولا ویعد نادراً)
هاک حروف الجر وهی: من، إلى حتى، خلا، حاشا، عدا، فی، عن، على
مذ، منذ، رُب، اللام، کی، واو، وتا والکاف، والباء، ولعل، ومتى
معانی حروف الجر:
من: تفید التبعیض والسببیه وابتداء الغایه: فی غیر الزمان کثیرا ،وفی الزمان قلیلا، ولبیان الجنس ، وتکون أحیانا زائده.
إلى: تفید انتهاء الغایه فی الزمان والمکان
عن: تفید المجاوزه والبَعدیه
على: تفید الاستعلاء الحسی أو الاستعلاء المعنوی
فی: تفید الظرفیه مکانیه أو زمانیه وتفید التعلیل
حرف الباء: یفید السببیه، والإلصاق الحقیقی أو المجازی، والاستعانه
حرف اللام: یفید الاختصاص والتعلیل
حرف الکاف: یفید التشبیه
حتى: تفید الانتهاء
حرفی التاء والواو: یفیدان القسم (التاء خاص بلفظ الجلاله أما الواو فلکل مقسم به)
مذ ومنذ: یفیدان ابتداء الغایه فی الزمان أو المکان أو تکونان بمعنى فی
رُب: تفید التقلیل أو التکثیر
تشترک جمیع حروف الجر فی إفادتها التعدیه إلى جانب معانیها الأخرى وقد تستقل بهذا الغرض فلا تفید معنى سواه