متن عربی حدیث کساء به همراه ترجمه فارسی

عَنْ جَابر بن عَبْدِ اللهِ الأنْصَاری عَنْ فَاطِمَهَ الزَّهراءِ عَلَیهَا السَّلامُ (۱) بِنتِ رَسُول اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِه وسَلَّم) قَالَ سَمِعْتُ فاطِمَهَ أَنِّها قالَت: (۲) دَخَلَ عَلَیَّ أبی رَسُولُ اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِه وسَلَّم) (۳) فِی بَعضِ الأیَّامِ (۴) فَقَالَ: السَّلامُ عَلَیکِ یا فاطِمَهُ، (۵) فَقُلتُ عَلَیکَ السَّلامُ، قالَ: إنّی أَجِدُ فی بَدَنی ضُعفاً، (۶) فَقُلتُ لَهُ: أُعِیذُکَ باللهِ یا أَبَتاهُ مِنَ الضُّعفِ (۷) فَقَالَ: یا فاطِمَهُ إِیتینی بِالکِساءِ الیَمانِیِّ فَغَطّینِی بهِ. (۸) فَأَتَیتُهُ بِالکِساءِ الیَمانِیِّ فَغَطّیتُهُ بِهِ (۹) وَصِرتُ أَنظُرُ إِلَیهِ (۱۰) وَإِذا وَجهُهُ یَتَلألأ کَأَنَّهُ البَدرُ (۱۱) فِی لَیلَهِ تمامِهِ وَکَمالِهِ، (۱۲) فَما کَانَت إِلاّ ساعَهً (۱۳) وإذا بوَلَدِیَ الحَسَنِ قَد أَقبَلَ وَقالَ: السَّلامُ عَلَیکِ (۱۴) یا أُمّاهُ، (۱۵) فَقُلتُ: وَعَلَیکَ السَّلامُ (۱۶) یا قُرَّهَ عَیِنی وَثَمَرَهَ فُؤادِی، (۱۷) فَقالَ: یا أُمّاهُ إِنّی أَشَمُّ عِندَکِ رائِحَهً طَیِّبَهً (۱۸) کَأَنَّها رائِحَهُ جَدِی رَسُولِ اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِه وسَلَّم) (۱۹) فَقُلتُ: نَعَم إِنَّ جَدَّکَ تَحتَ الکِساء، (۲۰) فَأَقبَلَ الحَسَنُ نَحوَ الکِساء (۲۱) وَقالَ: السَّلامُ عَلَیکَ یا جَدَّاهُ یا رَسُولَ اللهِ (۲۲) أَتَأذَنُ لی أَن أَدخُلَ مَعَکَ (۲۳) تَحتَ الکِساءِ؟ (۲۴) فَقالَ: وَعَلَیکَ السَّلامُ یا وَلَدِی (۲۵) وَیا صاحِبَ حَوضِی (۲۶) قَد أَذِنتُ لَکَ، (۲۷) فَدَخَلَ مَعَهُ تَحتَ الکِساءِ. (۲۸) فَما کانَت إِلاّ سَاعَهً وَإِذا بِوَلَدِیَ الحُسَینِ (عَلَیْهِ السَّلام) قَدْ أَقبَلَ (۲۹) وَقال: السَّلامُ عَلَیکِ یا أُمّاهُ، فَقُلتُ: وَعَلَیکَ السَّلامُ یا قُرَّهَ عَیِنی وَثَمَرَهَ فُؤادِی، (۳۰) فَقالَ لِی: یا أُمّاهُ إِنّی أَشَمُّ عِندَکِ رائِحَهً طَیِّبَهً کَأَنَّها رائِحَهُ جَدِی رَسُولِ اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِه وسَلَّم) فَقُلتُ: نَعَم إِنَّ جَدَّکَ وَأَخاکَ تَحتَ الکِساءِ، (۳۱) فَدَنَا الحُسَینُ (عَلَیْهِ السَّلام) نحوَ الکِساءِ وَقالَ: السَّلامُ عَلَیکَ یا جَدَّاهُ السَّلامُ عَلَیکَ یا مَنِ اختارَهُ اللهُ (۳۲) أَتَأذَنُ لی أَن أَکونَ مَعَکُما تَحتَ الکِساءِ؟ (۳۳) فَقالَ: وَعَلَیکَ السَّلامُ (۳۴) یا وَلَدِی وَیا شافِع أُمَّتِی (۳۵) قَد أَذِنتُ لَکَ، فَدَخَلَ مَعَهُما تَحتَ الکِساء، فَأَقبَلَ عِندَ ذلِکَ أَبو الحَسَنِ عَلِیُّ بنُ أَبی طالِبٍ (۳۶) وَقال: السَّلامُ عَلَیکِ یا بِنتَ رَسُولِ اللهِ، (۳۷) فَقُلتُ: وَعَلَیکَ السَّلامُ یا أَبَا الحَسَن وَیا أَمِیرَ المُؤمِنینَ. (۳۸) فَقالَ: یا فاطِمَهُ إِنّی أَشَمُّ عِندَکِ رائِحَهً طَیِّبَهً کَأَنَّها رائِحَهُ أَخی (۳۹) وَابِنِ عَمّی رَسُولِ اللهِ، فَقُلتُ: نَعَم ها هُوَ مَعَ وَلَدَیکَ تَحتَ الکِساءِ، فَأقبَلَ عَلِیٌّ نَحوَ الکِساءِ وَقالَ: السَّلامُ عَلَیکَ یا رَسُولَ اللهِ أَتَأذَنُ لی أَن أَکُونَ مَعَکُم تَحتَ الکِساءِ؟ (۴۰) قالَ لَهُ وَعَلَیکَ السَّلامُ یا أَخِی وَیا وَصِیّیِ وَخَلِیفَتِی وَصاحِبَ لِوائِی (۴۱) قَد أَذِنتُ لَکَ، فَدَخَلَ عَلِیٌّ تَحتَ الکِساءِ.ثُمَّ أَتَیتُ نَحوَ الکِساءِ وَقُلتُ: السَّلامُ عَلَیکَ یا أبَتاهُ یا رَسُولَ الله (۴۲) أَتأذَنُ لی أَن أَکونَ مَعَکُم تَحتَ الکِساءِ؟ (۴۳) قالَ: وَعَلیکِ السَّلامُ یا بِنتِی وَیا بَضعَتِی قَد أَذِنتُ لَکِ، فَدَخَلتُ تَحتَ الکِساءِ، (۴۴) فَلَـمَّا اکتَمَلنا جَمِیعاً تَحتَ الکِساءِ أَخَذَ أَبی رَسُولُ اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِه وسَلَّم) بِطَرَفَیِ الکِساءِ (۴۵) وَأَومَأَ بِیَدِهِ الیُمنى إِلىَ السَّماءِ (۴۶) وقالَ: اللّهُمَّ (۴۷) إِنَّ هؤُلاءِ (۴۸) أَهلُ بَیتِی (۴۹) وخَاصَّتِی وَحَامَّت، (۵۰) لَحمُهُم لَحمِی وَدَمُهُم دَمِی، (۵۱) یُؤلِمُنی ما یُؤلِمُهُم ویَحزُنُنی ما یُحزِنُهُم، (۵۲) أَنَا حَربٌ لِـمَن حارَبَهُم (۵۳) وَسِلمٌ لِـمَن سالَـمَهُم (۵۴) وَعَدوٌّ لِـمَن عاداهُم (۵۵) وَمُحِبٌّ لِـمَن أَحَبَّهُم، (۵۶) إنًّهُم مِنّی وَأَنا مِنهُم (۵۷) فَاجعَل (۵۸) صَلَواتِکَ (۵۹) وَبَرَکاتِکَ وَرَحمَتکَ وغُفرانَکَ وَرِضوانَکَ (۶۰) عَلَیَّ وَعَلَیهِم (۶۱) وَأَذهِب عَنهُمْ (۶۲) الرِّجسَ (۶۳) وَطَهِّرهُم تَطهِیراً. (۶۴) فَقالَ اللهُ (۶۵) عَزَّ وَجَلَّ: (۶۶) یا مَلائِکَتی وَیا سُکَّانَ سَماواتی (۶۷) إِنّی ما خَلَقتُ سَماءً مَبنَّیهً (۶۸) وَلا أرضاً مَدحیَّهً (۶۹) وَلا قَمَراً مُنیراًوَلا شَمساً مُضیِئهً (۷۰) وَلا فَلَکاً یَدُورُ (۷۱) وَلا بَحراً یَجری (۷۲) وَلا فُلکاً یَسری (۷۳) إِلاّ فی مَحَبَّهِ هؤُلاءِ (۷۴) الخَمسَهِ (۷۵) الَّذینَ هُم تَحتَ الکِساءِ، فَقالَ الأَمِینُ جِبرائِیلُ: (۷۶) یا رَبِّ وَمَنْ تَحتَ الکِساءِ؟ (۷۷) فَقالَ عَزَّ وَجَلَّ: هُم (۷۸) أَهلُ بَیتِ النُّبُوَّهِ (۷۹) وَمَعدِنُ الرِّسالَهِ (۸۰) هُم فاطِمَهُ وَأَبُوها، وَبَعلُها (۸۱) وَبَنوها، (۸۲) فَقالَ جِبرائِیلُ: یا رَبِّ أَتَأذَنُ لی (۸۳) أَن أَهبِطَ إلىَ الأَرضِ (۸۴) لأِکُونَ مَعَهُم سادِساً؟ (۸۵) فَقالَ اللهُ: نَعَم قَد أَذِنتُ لَکَ. (۸۶) فَهَبَطَ الأَمِینُ جِبرائِیلُ وَقالَ: السَّلامُ عَلَیکَ یا رَسُولَ اللهِ، العَلِیُّ الأَعلَى (۸۷) یُقرِئُکَ السَّلام، (۸۸) وَیَخُصُّکَ بِالتًّحِیَّهِ وَالإِکرَامِ (۸۹) وَیَقُولُ لَکَ: وَعِزَّتی وَجَلالی (۹۰) إِنّی ما خَلَقتُ سَماءً مَبنیَّهً ولا أَرضاً مَدحِیَّهً وَلا قَمَراً مُنِیراً وَلا شَمساً مُضِیئَهً ولا فَلَکاً یَدُورُ ولا بَحراً یَجری وَلا فُلکاً یَسری (۹۱) إِلاّ لأجلِکُم وَمَحَبَّتِکُم، (۹۲) و َقَد أَذِنَ لی أَن أَدخُلَ مَعَکُم، فَهَل تَأذَنُ لی یا رَسُول اللهِ؟ (۹۳) فَقالَ رَسُولُ الله (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِه وسَلَّم): وَعَلَیکَ السَّلامُ یا أَمِینَ وَحیِ اللهِ، إِنَّهُ نَعَم (۹۴) قَد أَذِنتُ لَکَ، فَدَخَلَ جِبرائِیلُ مَعَنا تَحتَ الکِساءِ، (۹۵) فَقالَ لأِبی: إِنَّ اللهَ قَد أَوحى إِلَیکُم یَقولُ (۹۶) إنَّما یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطهِّرَکُمْ تَطهِیرا. (۹۷) فَقالَ: عَلِیٌّ (عَلَیْهِ السَّلام) لأَبِی: یا رَسُولَ اللهِ أَخبِرنِی (۹۸) ما لِجُلُوسِنا هَذا تَحتَ الکِساءِ مِنَ الفَضلِ عِندَ اللهِ؟ (۹۹) فَقالَ النَّبیُّ (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِه وسَلَّم): وَالَّذی بَعَثَنِی بِالحَقِّ نَبِیّاً وَاصطَفانِی بِالرِّسالَهِ نَجِیّاً، (۱۰۰) ما ذُکِرَ خَبَرُنا هذا (۱۰۱) فِی مَحفِلٍ مِن مَحافِل أَهلِ الأَرَضِ (۱۰۲) وَفِیهِ جَمعٌ مِن شِیعَتِنا وَمُحِبِیِّنا (۱۰۳) إِلاّ وَنَزَلَت عَلَیهِمُ الرَّحمَهُ، (۱۰۴) وَحَفَّت بِهِمُ الـمَلائِکَهُ (۱۰۵) وَاستَغفَرَت لَهُم (۱۰۶) إِلى أَن یَتَفَرَّقُوا. (۱۰۷) فَقالَ عَلِیٌّ (عَلَیْهِ السَّلام): إذَاً وَاللهِ (۱۰۸) فُزنا (۱۰۹) وَفازَ شِیعَتنُا (۱۱۰) وَرَبِّ الکَعبَهِ. (۱۱۱) فَقالَ أَبی رَسُولُ اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِه وسَلَّم): یا عَلِیُّ (۱۱۲) وَالَّذی بَعَثَنی بِالحَقِّ نَبِیّاً وَاصطَفانی بِالرِّسالَهِ نَجِیّاً ما ذُکِرَ خَبَرُنا هذا فی مَحفِلٍ مِن مَحافِلِ أَهلِ الأَرضِ وَفِیهِ جَمعٌ مِن شِیعَتِنا وَمُحِبّیِنا (۱۱۳) وَفِیهِم مَهمُومٌ إِلا ّوَفَرَّجَ اللهُ هَمَّهُ (۱۱۴) وَلا مَغمُومٌ إِلاّ وَکَشَفَ اللهُ غَمَّهُ (۱۱۵) وَلا طالِبُ حاجَهٍ إِلاّ وَقَضى اللهُ حاجَتَهُ، (۱۱۶) فَقالَ عَلِیٌّ (عَلَیْهِ السَّلام): إذَاً وَاللهِ فُزنا وَسُعِدنا، وَکَذلِکَ شِیعَتُنا (۱۱۷) فَازوا وَسُعِدوا فی الدُّنیا وَالآخِرَهِ (۱۱۸) وَرَبِّ الکَعبَهِ. (۱۱۹)

[۱] وإلیک نص حدیث الکساء سنداً على ما فی عوالم العلوم والمعارف والأحوال، تحقیق وطبع مؤسسه الإمام المهدی (عجل الله تعالى فرجه الشریف)، قم: رأیت بخط الشیخ الجلیل السید هاشم، عن شیخه السید ماجد البحرانی، عن الحسن بن زین الدین الشهید الثانی، عن شیخه المقدس الأردبیلی، عن شیخه علی بن عبد العالی الکرکی، عن الشیخ علی بن هلال الجزائری، عن الشیخ أحمد بن فهد الحلی، عن الشیخ علی بن الخازن الحائری، عن الشیخ ضیاء الدین علی بن الشهید الأول، عن أبیه، عن فخر المحققین، عن شیخه العلامه الحلی، عن شیخه المحقق، عن شیخه ابن نما الحلی، عن شیخه محمد بن إدریس الحلی، عن ابن حمزه الطوسی صاحب ثاقب المناقب، عن شیخه الجلیل الحسن بن محمد بن الحسن الطوسی، عن الشیخ الجلیل محمد بن شهر اشوب، عن الطبرسی ـ صاحب الإحتجاج ـ ، عن أبیه شیخ الطائفه، عن شیخه المفید، عن شیخه ابن قولویه القمی، عن شیخه الکلینی، عن علی ابن إبراهیم، [عن أبیه إبراهیم] بن هاشم، عن احمد بن محمد بن أبی نصر البزنطی، عن قاسم ابن یحیى الجلاء الکوفی، عن أبی بصیر، عن أبان بن تغلب البکری، عن جابر بن یزید الجعفی، عن جابر بن عبد الله الأنصاری، عن فاطمه الزهراء (علیها السلام)بنت رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم… وهذا السند فی منتهى الجلاله ورجاله من کبار ومشاهیر العلماء، أما القاسم بن یحیى فالصحیح عندنا تبعاً لجمع منهم صاحب الجواهر والعدید وغیره، اعتباره إذ هو من شیوخ البزنطی، والبزنطی صح انه لا یروی إلا عن ثقه، وأما جابر ففیه قولان، وقد اعتبره جمع وهو الأصح، وقد نقل متن حدیث الکساء أیضا العلامه الثقه فخر الدین الطریحی الأسدی صاحب (مجمع البحرین) فی کتاب (المنتخب الکبیر)، وکذلک نقل ما یقرب من نصفه الدیلمی صاحب (الإرشاد) فی (الغرر والدرر) وکذلک نقله کله الحسین العلوی الدمشقی الحنفی وکذلک آخرون، وهو من الإشتهار بحیث یغنی عن تتبع السند، وقد سبق فی المقدمه وسیأتی فی البحث عن سند خطبتها (علیها السلام)فی المسجد ما ینفع فی المقام جداً، فلیراجع.

پس ساعتی نگذشت که دیدم فرزندم حسن وارد شد و گفت سلام بر تو ای مادر گفتم : بر تو باد سلام ای نور دیده ام و میوه دلم گفت : مادرجان من در نزد تو بوی خوشی استشمام می کنم گویا بوی جدم رسول خدا است گفتم : آری همانا جد تو در زیر کساء است پس حسن بطرف کساء رفت و گفت : سلام بر تو ای جد بزرگوار ای رسول خدا آیا به من اذن می دهی که وارد شوم با تو در زیر کساء؟ فرمود: بر تو باد سلام ای فرزندم و ای صاحب حوض من اذنت دادم پس حسن با آن جناب بزیر کساء رفت ۲

ساعتی نگذشت که فرزندم حسین وارد شد و گفت : سلام بر تو ای مادر گفتم : بر تو باد سلام ای فرزند من و ای نور دیده ام و میوه دلم فرمود: مادر جان من در نزد تو بوی خوشی استشمام می کنم گویا بوی جدم رسول خدا (ص)است گفتم آری همانا جد تو و برادرت در زیر کساء هستند حسین نزدیک کساء رفته گفت : سلام بر تو ای جد بزرگوار، سلام بر تو ای کسی که خدا او را برگزید آیا به من اذن می دهی که داخل شوم با شما در زیر کساء فرمود: و بر تو باد سلام ای فرزندم و ای شفاعت کننده امتم به تو اذن دادم پس او نیز با آن دو در زیر کساء وارد شد ۳

در این هنگام ابوالحسن علی بن ابیطالب وارد شد و فرمود سلام بر تو ای دختر رسول خدا گفتم : و بر تو باد سلام ای اباالحسن و ای امیر مؤ منان فرمود: ای فاطمه من بوی خوشی نزد تو استشمام می کنم گویا بوی برادرم و پسر عمویم رسول خدا است ؟ گفتم : آری این او است که با دو فرزندت در زیر کساء هستند پس علی نیز بطرف کساء رفت و گفت سلام بر تو ای رسول خدا آیا اذن می دهی که من نیز با شما در زیر کساء باشم رسول خدا به او فرمود: و بر تو باد سلام ای برادر من و ای وصی و خلیفه و پرچمدار من به تو اذن دادم پس علی نیز وارد در زیر کساء شد، ۴

در این هنگام من نیز بطرف کساء رفتم و عرض کردم سلام بر تو ای پدرجان ای رسول خدا آیا به من هم اذن می دهی که با شما در زیر کساء باشم ؟ فرمود: و بر تو باد سلام ای دخترم و ای پاره تنم به تو هم اذن دادم ، پس من نیز به زیر کساء رفتم ۵

و چون همگی در زیر کساء جمع شدیم پدرم رسول خدا دو طرف کساء را گرفت و با دست راست بسوی آسمان اشاره کرد و فرمود: خدایا اینانند خاندان من و خواص و نزدیکانم گوشتشان گوشت من و خونشان خون من است می آزارد مرا هرچه ایشان را بیازارد وبه اندوه می اندازد مراهرچه ایشان را به اندوه در آورد من در جنگم با هر که با ایشان بجنگد و در صلحم با هر که با ایشان درصلح است ودشمنم باهرکس که با ایشان دشمنی کند و دوستم با هر کس که ایشان را دوست دارد اینان از منند و من از ایشانم پس بفرست درودهای خود و برکتهایت و مهرت و آمرزشت و خوشنودیت را بر من و بر ایشان و دور کن از ایشان پلیدی را و پاکیزه شان کن بخوبی ۶

پس خدای عزوجل فرمود: ای فرشتگان من و ای ساکنان آسمانهایم براستی که من نیافریدم آسمان بنا شده و نه زمین گسترده و نه ماه تابان و نه مهر درخشان و نه فلک چرخان و نه دریای روان و نه کشتی در جریان را مگر بخاطر دوستی این پنج تن اینان که در زیر کسایند پس جبرئیل امین عرض کرد: پروردگارا کیانند در زیر کساء؟ خدای عزوجل فرمود: آنان خاندان نبوت و کان رسالتند: آنان فاطمه است و پدرش و شوهر و دو فرزندش ۷

جبرئیل عرض کرد: پروردگارا آیا به من هم اذن می دهی که به زمین فرود آیم تا ششمین آنها باشم خدا فرمود: آری به تو اذن دادم پس جبرئیل امین به زمین آمد و گفت : سلام بر تو ای رسول خدا، (پروردگار) علی اعلی سلامت می رساند و تو را به تحیت و اکرام مخصوص داشته و می فرماید: به عزت و جلالم سوگند که من نیافریدم آسمان بنا شده و نه زمین گسترده و نه ماه تابان و نه مهر درخشان و نه فلک چرخان و نه دریای روان و نه کشتی در جریان را مگر برای خاطر شما و محبت و دوستی شما و به من نیز اذن داده است که با شما در زیر کساء باشم پس آیا تو هم ای رسول خدا اذنم می دهی ؟ رسول خدا(ص ) فرمود و بر تو باد سلام ای امین وحی خدا آری به تو هم اذن دادم پس جبرئیل با ما وارد در زیر کساء شد و به پدرم گفت : همانا خداوند بسوی شما وحی کرده و می فرماید: ((حقیقت این است که خدا می خواهد پلیدی (و ناپاکی ) را از شما خاندان ببرد و پاکیزه کند شما را پاکیزگی کامل )) ۸

علی علیه السلام به پدرم گفت : ای رسول خدا به من بگو این جلوس (و نشستن ) ما در زیر کساء چه فضیلتی (و چه شرافتی ) نزد خدا دارد؟ پیغمبر(ص ) فرمود: سوگند بدان خدائی که مرا به حق به پیامبری برانگیخت و به رسالت و نجات دادن (خلق ) برگزید که ذکر نشود این خبر (و سرگذشت ) ما در انجمن و محفلی از محافل مردم زمین که در آن گروهی از شیعیان و دوستان ما باشند جز آنکه نازل شود بر ایشان رحمت (حق ) و فرا گیرند ایشان را فرشتگان و برای آنها آمرزش خواهند تا آنگاه که از دور هم پراکنده شوند، علی (که این فضیلت را شنید) فرمود: با این ترتیب به خدا سوگند ما رستگار شدیم و سوگند به پروردگار کعبه که شیعیان ما نیز رستگار شدند، ۹

دوباره پیغمبر فرمود: ای علی سوگند بدانکه مرا بحق به نبوت برانگیخت و به رسالت و نجات دادن (خلق ) برگزید ذکر نشود این خبر (و سرگذشت ) ما درانجمن ومحفلی از محافل مردم زمین که در آن گروهی از شیعیان و دوستان ما باشند و در میان آنها اندوهناکی باشد جز آنکه خدا اندوهش را برطرف کند و نه غمناکی جز آنکه خدا غمش را بگشاید و نه حاجتخواهی باشد جز آنکه خدا حاجتش را برآورد، علی گفت : بدین ترتیب به خدا سوگند ما کامیاب و سعادتمند شدیم و هم چنین سوگند به پروردگار کعبه که شیعیان ما نیز رستگار شدند. ۱۰